Misselijk

En daar lig je dan. Zwetend op een matje op de vloer van het spirituele Sentro di Kandela in Julianadorp. Terwijl je je afvraagt waarom er in godsnaam in deze broeikas geen airconditioning is opgehangen denk je een stem te horen die je vertelt dat mannen de zwangerschap van hun vrouw vaak net zo intensief meemaken en daarvan soms zelfs misselijk worden. En dat blijkt dan ook de reden waarom je geheel onverwachts de yogales werd binnen gesleurd terwijl je dacht je geliefde alleen maar bij de deur af te zetten. In een gestevend overhemd, dat naar omstandigheden aanvoelt als een wollen trui, zing je geen 10 minuten later Indische mantra’s. Je weet niet wat ze betekenen maar je hebt wel het gevoel dat je van schaamte daarover je partner de komende 2 dagen niet meer fatsoenlijk in de ogen kunt kijken.

Anderhalf uur later zit het er bijna op. De Spiritueel Consulent (sic), die bij de laatste éénbenige oefening, zelf ook was omgevallen, maant je met zachte stem volkomen te ontspannen. Met gesloten ogen doe je je best maar de muskieten die je al de hele avond van je lijf moest houden zien hun kans schoon en storten zich en masse op je roerloze lichaam. Bebuld en krabbend neem je even later afscheid van de groepsleidster terwijl je mompelt dat het een hele bijzondere ervaring is geweest. In de auto merk je opeens tot je verassing dat je misselijk bent en je vraagt je af of de sessie er dan toch toe bijgedragen heeft de zwangerschap intenser te beleven. Als je naast je kijkt zie je echter dat je geliefde groen weggetrokken uit het raampje van de auto hangt om haar braakneigingen te onderdrukken. Je beseft je dan dat je door de wijk Gasparitu rijdt die pal onder de rook van de Isla raffinaderij ligt en waarvan al jaren bekend is dat longkanker en andere aandoeningen van de luchtwegen hier vele malen vaker voorkomen dan elders op het eiland.